Warning: Invalid argument supplied for foreach() in /home/mrowiecm/public_html/szukajac-siebie.pl/wp-content/themes/psychology/app/controllers/Article.php on line 21

Jak przyjść z pomocą obciążonemu umysłowi?

Barbara Stroka | 9 listopada 2017
Być uważnym na swoje uczucia, myśli, umieć nazwać drzemiące w sercu emocje to niezwykle cenna sztuka. Zdolność skupienia na jednej rzeczy oraz umiejętność opanowania rozproszeń są niezbędne przy ćwiczeniu uważności.
Szukając siebie - ośrodek rozwoju osobistego

Ilość zadań, którą należy wykonać każdego dnia nie pozwala odetchnąć zabieganemu umysłowi. Zewsząd atakują nas silne bodźce, stąd potrzeba wyciszenia, uspokojenia przemęczonego umysłu i serca.

Uważność można ćwiczyć skupiając uwagę na: jedzeniu, uważnym chodzeniu, zapachu, biciu serca. Wszystko po to, by nabyć umiejętność trwania przy sobie, blisko swoich emocji i odczuć skierowanych na chwilę obecną. W ćwiczeniu uważności chodzi o rozumienie siebie, wyrabianie nawyków, uwalnianie się od zbyt dużego wypływu emocji, a tym samym radzenie sobie ze stresem.

„Wbrew pozorom odczuwanie nie jest proste. Polega na biernym trwaniu przy czymś. Odczuwanie jest zauważaniem, tak jak się zauważa krople deszczu spadające na tafle wody – bez myślenia. Jest trwaniem, tak jak się trwa przy śpiącym chorym – bez słów. Jest akceptowanie i przyjmowaniem, tak jak ze zrozumieniem akceptuje się chorobę – bez usilnej potrzeby zmiany. Jest skupianiem się, tak jak się skupia na spławiku unoszącym się na wodzie – bez niecierpliwości i potrzeby działania. Jest wsłuchiwaniem się, tak jak się wsłuchuje w śpiew ptaków – bez dodawania niczego od siebie. Jest przypatrywaniem się, tak jak się przypatruje noworodkowi – bez pytania, kim będzie.

Odczuwanie jest faktycznie biernością, nicnierobieniem. Dlatego tak trudno nam się go nauczyć i zrozumieć, jak bardzo jest ono potrzebne na drodze rozwoju duchowego i osobistego. Jesteśmy nastawieni na efekt, działanie, osiągnięcie celów. Tutaj trzeba zacząć od czegoś zgoła przeciwnego. Bądź, trwaj, nie rób nic”.

(Kwadrans uważności, Wojciech Werhun)

Ćwiczenie uważności – skupienie uwagi na dotyku
– czas 15 minut – Spróbuj!!!

1. Zrób sobie gorącą kawę lub herbatę. Znajdź wygodne miejsce i usiądź tam samotnie z kubkiem. Koniecznie zamknij oczy.
2. Zauważ, jak Twoje ręce odczuwają ciepło/gorąco kubka. Nie musisz o niczym myśleć, po prostu skup się na tym odczuciu w Twoich rękach. Przypatrz się, jak na początku odczucie ciepła jest silne i wraz z czasem słabnie.
3. Możesz zbliżyć kubek do ust, żeby poczuć na twarzy ciepłą parę unoszącą się nad napojem. Skup się na tym doświadczeniu ciepła. Daj sobie czas, żeby to odczuwać.

Na koniec zobacz, jak doświadczenie ciepła wpłynęło na Twoje samopoczucie.

Jak się teraz czujesz?

Pierwszy krok na drodze ćwiczeń to zanurzenie się w świat swojego wnętrza, po to by zacząć zauważać, że on w ogóle istnieje, że dzieje się w nim ogromnie dużo, i że to wszystko na nas wpływa, choć tego nie dostrzegamy.

Celem ćwiczenia uważności nie jest osiągnięcie relaksacji albo poczucia szczęścia, ale raczej próba zerwania ze schematem automatycznych reakcji na dany rodzaj myśli, uczuć oraz wydarzeń.

Ćwiczenie to pomaga nam oduczyć się starych schematów funkcjonowania naszego umysłu. Postrzeganiem myśli jako „zwykłe myślenie” bez karmienia lub zwalczania ich.

Tym samym osoba praktykująca uważność mniej identyfikuje się z treścią przepływających przez nią myśli, nabywa umiejętność dystansowania się od biegu zdarzeń i bycia miotanym przez życiowe wiry i strumienie. Spróbuj, naprawdę warto!

Szukając siebie - ośrodek rozwoju osobistego
Szukając siebie - ośrodek rozwoju osobistego
Barbara Stroka

Ukończyłam 5 letni całościowy Akredytowany Kurs Psychoterapii atestowany przez Sekcję Naukową Psychoterapii Polskiego Towarzystwa Psychologicznego organizowany przez Katowicki Instytut Psychoterapii. Uzyskałam również dyplom magistra Socjologii oraz Filologii polskiej na Uniwersytecie Wrocławskim.
Ukończyłam Mindfulness Based Stress Reduction (MBSR) – Kurs redukcji stresu oparty na uważności. Jestem członkiem nadzwyczajnym Polskiego Towarzystwa Psychologicznego.